In februari besloot ik met Het WOLK een blog op te starten, zodat iedereen het reilen en zeilen van dit fijne kindertheatergezelschap kon mee volgen. Hoe verlopen de repetities, worden de voorstellingen gesmaakt, wat brengt de toekomst,…dat soort dingen zou ik hier uitgebreid neerpennen. Maar in april liep het al mis na mijn laatste post. We zaten nochtans middenin een zeer boeiend maakproces van Zeep, de laatste nieuwe voorstelling, genoeg om over te schrijven. Maar een paar veranderingen zorgden ervoor dat mijn hoofd even ergens anders zat...
Tijdens de repetities bleek ik (Sarah) af en toe wat misselijk, Liz grapte regelmatig “je bent toch niet zwanger”, maar we repeteerden rustig verder en bedachten leuke scènes in bad, in zee, in vleeskleurige nauwaansluitende pakjes,… Maar na een paar weken misselijkheid kocht ik toch een zwangerschapstest en Liz haar vermoeden leek te kloppen; Bert en ik verwachten een tweede kindje in december. Vreugde alom maar ook “oeioei wat met de tournee van Mist en van Zeep?”
Aangezien er veel voorstellingen van Zeep gepland staan in december-januari-februari was het al snel duidelijk dat we een vervangster voor mij zouden moeten zoeken. Ik zou dan enkel nog de premiere in september kunnen spelen wat met een klein buikje (dacht ik toen nog) misschien ook al niet handig zou zijn. Knopen moesten doorgehakt worden en Liz en ik besloten dat het veel fijner zou zijn er meteen een nieuwe actrice bij te halen en mijzelf te bombarderen tot regisseur. Het eerste stuk van Het WOLK waar ik dus zou voorzitten, spannend!
We organiseerden een mini-auditie en leerden de fantastische Femke Platteau kennen. Toen zij ons team kwam versterken in augustus vielen de puzzelstukken samen en nam de voorstelling een serieuze wending.
Wat was het fijn om die twee meiden aan het werk te zien in het bad, nieuwe beelden te ontdekken, mezelf verder te ontwikkelen als regisseur en sterktes en zwaktes in de voorstelling te zien. Uiteraard kon ik hierdoor ook meer genieten van de zwangerschap en kwam de 'energie' van de voorstelling niet in gevaar. Ik kijk er al naar uit om vanaf maart zelf in het bad te mogen duiken en vleeskleurige pakjes heb je ook in corrigerende stof dus dat komt helemaal slim!
Nu zit de voorstelling even mooi opgeborgen en gaan we volgende week van start met de tournee van Mist (deze ga ik wel nog zelf spelen) maar vanaf december zal er flink wat afgespat worden op scene. Ik kijk er al naar uit om met mijn twee spruitjes in de zaal te kunnen genieten van onze prachtige voorstelling. Knofje droomt elke nacht van de zeepprinses en de gekke meisjes in bad dus ik ben een zeer tevreden regisseur en mama.
Hoe een onverwachte omstandigheid plots een geschenk uit de hemel bleek te zijn...
Comments