Morgen is het zover; de allerlaatste keer dat we Stof spelen.
Stof is de allereerste voorstelling van Het WOLK en dat doet dus wel iets met een mens. In 2015 kwam er een einde aan het mooie Nietjesfabriek- verhaal. Na een mooie reeks voorstellingen (Derwazeens, Vergiet, Altijd tijd voor taart, Wachten en andere heldendaden) besloten freek en ikzelf om aan een nieuw kindertheater-hoofdstuk te beginnen. Freek begon met Het Kwartier en ikzelf stampte Het WOLK uit de grond. Spannend, na 6 jaar samen theater maken en spelen, stond ik er plots alleen voor. Wat wou ik gaan doen? Wat wou ik maken? Met wie wou ik samenwerken? Hoe stel je een factuur op?
Veel vragen waar ik toen geen antwoord op had.
Gelukkig was er Lize Pede. Onder De Nietjesfabriek waren er nog plannen gemaakt om een voorstelling te maken met Lize maar deze werden uiteraard geannuleerd. Lize was echter wel zo lief en vriendelijk om samen met mij terug van 0 aan de eerste voorstelling van Het WOLK te beginnen. "We bellen nog", zo ging de voorstelling oorspronkelijk noemen onder De Nietjesfabriek. En gebeld hebben we! Of toch veel ge-sms't, gemaild, ge-whatsapp't,... We kropen samen in de repetitieruimte en zochten, onderzochten en vloekten! Vooral ik; waarom was theater maken zo moeilijk! We zochten hulp bij fijne coachen. Zo kwam Karolien Verlinden Het WOLK-team versterken en begon de voorstelling vorm te krijgen. Astrid Michaelis zat bijna elke repetitie aan onze zijde en knipte, naaide, stikte onze attributen, wezens, kostuums, decor in elkaar. Wat een mooie periode was dat. Allemaal mensen die geloofden in Het WOLK, die het een kans wouden geven,...
En dan was er de langverwachte premiere! Superspannend! Wat zouden de mensen ervan vinden? Wat zou Huub, het verkoopsbureau ervan denken? En het meest belangrijke: hoe gingen de kinderen reageren? Na de eerste minuut en de eerste spontane reactie uit de zaal wist ik meteen: ZALIG! We zijn vertrokken en dit zit goed. Dat de voorstelling dan 3 zeer succesvolle seizoenen zou mogen spelen in CC's over heel Vlaanderen durfde ik toen zeker niet wensen. Maar Het WOLK was geboren! Nu is Het WOLK ondertussen bijna 4 voorstellingen rijker maar Stof spelen blijft een plezier. Uitgelaten kinderen, spontane reacties, enthousiasme, plezier, vliegende stukjes stof en heel veel zweet! Dat mogen we dus morgen voor de laatste keer beleven.
En daar ga ik van genieten! En hopelijk Lize ook. En nagenieten doen we altijd na een speeldagje Stof want helaas zijn we geen 20-ers meer die zonder spierpijn deze halsbrekende toeren kunnen uithalen.
De stof ligt klaar, de te korte shortjes ook, Lize haar sportbh is gewassen en ik train alvast voor de schijn mijn buikspieren nog even. En omdat je tussen al die stukjes stof snel iets kan verliezen ga ik nog even mijn tanden wat vaster laten vijzen bij de tandarts.
Comments